tüstülü

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

tüstülü

sif.
1. Tüstü verən, tüstüsü çıxan. Tüstülü ocaq.
2. Tüstü basmış, tüstü dolmuş, tüstü qaplamış, tüstü ilə dolu. Yenə də küy qopdu tüstülü zalda; Yenə şüşələrdən daşdı şərablar. N.Xəzri.
3. İçərisindən tüstü çıxan. Yenicə puçurlamış ağacların, söyüd salxımlarının arasında damların tüstülü bacaları görünür. Mir Cəlal.

Son arananlar:

• emçek,
• ıktıt,
• misafirperver,
• nifoq,
• üntün,
• körpeç,
• modal,
• təsərrüfatçı,
• Ooz,
• gevşek,
• söyletmek,
• scoundrel,
• Cərgə,
• Üremek,
• teferruat,
• içüklemek,
• izdihamlı,
• urgan,
• ucaldılma,
• TÖR,
• qaynatma,
• tüstülü