Kılış

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kılış-

müş. kıl- ιιι’ten.

Son arananlar:

• mahr,
• yağmur,
• Bağlı,
• arkadag,
• ailəvi,
• tesviye,
• bereket,
• bırınığda,
• Barmoq,
• karash,
• tegmek,
• boyturuq,
• şaheser,
• kerhane,
• çavka,
• Ertek,
• dekabrist,
• darıxsınmaq,
• sapmaq,
• oynamaq,
• cılbıskak,
• Kılış