türkmençilik

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

türkmençilik

[türkmönçülük], at. Türkmeniň durmuşyna, ruhuna, medeniýetine, häsiýetine we ş.m. laýyklykda dörän ýol-ýörelge. Söwdanyň arasyna düşmek türkmençilikde gaty aýypdyr.

Son arananlar:

• teküz,
• çeçen,
• spectre,
• okus,
• çerviş,
• beýle,
• pişirgeç,
• bujuk,
• Mesafe,
• zaçot,
• mizde,
• kalyan,
• berkitmeklik,
• vərdişli,
• kısılma,
• nirvana,
• kıvırcık,
• Vah,
• müngreşmek,
• mininci,
• gımıh,
• türkmençilik