kalyan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalyan

boru, tüp. ~ tartıv: boru çekme.

Son arananlar:

• achimoq,
• koñ,
• negü,
• golluq,
• bodug,
• yozmak,
• cılan,
• İblis,
• müəmma,
• mabeyn,
• kirşə,
• komendatura,
• biyron,
• özgürce,
• uçur,
• loyiq,
• ýagmak,
• ganare,
• yufkalanmak,
• bimaza,
• muhaqqaq,
• kalyan