kalyan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalyan

boru, tüp. ~ tartıv: boru çekme.

Son arananlar:

• işlətmə,
• büklük,
• nistaqm,
• biliges,
• Zade,
• Parola,
• ürmek,
• Chehra,
• vestibule,
• gencə,
• göynük,
• Tövbe,
• ahaq,
• yüzölçümü,
• tapynmak,
• flavorless,
• sähet,
• nard,
• milim,
• ötübermek,
• sniff,
• kalyan