tükel
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
tükel
1. Derli toplu, Tertipli
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
tükel
[tüköl] I. çal. Ähli, bütinleý, giden, bary, hemmesi. Şägirtleri tükel ýaş-ýeleň oglanlardy.
TÜKEL [tüköl] II, hal. San, mukdar taýdan doly, hemmesi ýerbe-ýer, ýerli-ýerinde. Başy sagyň maly tükel (Nakyl). Hemmäňiziň sanyňyz tükelmi? – diýip, ýaşuly sorady (A.Gowşudow). Beýemçisiz tünegine, Başy tükel öýden geldi (Ç. Aşyrow).
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
tükel
tamamen, büsbütün· I, 60, 214, 456; II, 24, 223, 228;III, 147