töşemek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
töşemek
döşemek, yerleştirmek. Colğa taş töşeydile: yola taş döşüyorlar, huyunu tögeregine katı taşla töşerge kerekdi: kuyunun çevresine sert taşlar döşemek gerekir, urunu kıyırlarına kuvuk töşep budaynı cıydık: zahire çukurunun kenarlarına saman dökerek (yerleştirerek) buğdayı doldurduk, üy töşeybiz: ev döşüyoruz, ev yerleştiriyoruz; 2. Vurmak, basmak. Açhanı töşeseñ sen da alırsa: parayı basarsan sen de alırsın, tayaknı başına töşep ciberdi: sopayı kafasına vurdu, kozu etni aşhı töşedi: kuzu etini iyice vurdu.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
töşemek
döşemek·III, 266