töreçi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

töreçi

adalet dağıtan, yargıç, hâkim.

Son arananlar:

• biparh,
• cibli,
• manca,
• gapmagarşylyk,
• evdovşanı,
• vəsf,
• prosecution,
• siper,
• graph,
• tüsse,
• exile,
• ərköyün,
• zarathustra,
• aç-açan,
• Dissemination,
• qıç,
• genofond,
• ah,
• onovçu,
• boglama,
• aam,
• töreçi