täsin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

täsin

[tä:si:n], syp. Örän geň, üýtgeşik, enaýy.

Son arananlar:

• isgene,
• doroyi,
• mükəmməl,
• təyinat,
• anywhere,
• chay,
• hınılık,
• otlam,
• namoyanda,
• albom,
• Eren,
• Səbət,
• sewebi,
• magazin,
• ülgüçü,
• vərəqləmək,
• cider,
• qiymə,
• kəflənmə,
• şirni,
• bagalak,
• täsin