isgene
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
isgene
[isğene], at. Agaç deşmek, köwmek üçin ulanylýan agaç saply, ujy ýiti ussaçylyk enjamy, gural. Ol söýäni isgene bilen köwüp başlady.
Son arananlar:
- talamak,
- serbestlik,
- naftalinləmək,
- hh,
- mağlubiyet,
- Engebe,
- ýalman,
- dargatmak,
- uzunsovluq,
- asgari,
- şarf,
- Sotka,
- cörgöm,
- individual,
- vav,
- ählihalk,
- elkim,
- reduce,
- naqadar,
- burulu,
- yorıga,
- isgene