isgene

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

isgene

[isğene], at. Agaç deşmek, köwmek üçin ulanylýan agaç saply, ujy ýiti ussaçylyk enjamy, gural. Ol söýäni isgene bilen köwüp başlady.

Son arananlar:

• yürekli,
• xusus,
• alliterasiya,
• kürəçi,
• yaşru,
• kantselyariya,
• yapay,
• kaşka,
• mother,
• yatgaşuk,
• Sıçmak,
• postmortem,
• suwsuramak,
• kak,
• Məntəqə,
• üçgen,
• firoq,
• yalafar,
• tüymek,
• öhür,
• fructose,
• isgene