tärim

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tärim

[tä:rim], at. Gara öýüň daýanç merkezi, diwary bolup hyzmat edýän hem-de uklaryň aşaky ujy berkidilýän gözenek agaç enjam. Öýleriň ikisiniň- de uklary gowşap, tärimleriniň köki gidipdir (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• Konuş,
• dodo,
• vicvicə,
• export,
• hanlık,
• üçünç,
• birjachi,
• xədim,
• yat,
• solnoma,
• Supra,
• sasay,
• poor,
• tsiferblat,
• Lale,
• Sanga,
• gülyüz,
• ehha,
• uyuşul,
• cərgəli,
• Yiroq,
• tärim