Guruşha

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

guruşha

(guruşka) serzeniş, darılma, gücenme, sitem. Uvak ~la: küçük serzenişler, ~ etmek: serzenişte bulunmak, ~ etib aytdı: gönül koyarak söyledi, ~ avaz bıla söleşdi: kırgın sesle konuştu.

Son arananlar:

• uwunmak,
• bon,
• qamashmaq,
• tenhalık,
• hiňňildik,
• tepinmek,
• lom,
• Küçə,
• yard,
• avlo,
• çurka,
• intoxicating,
• aşk,
• döyün,
• Mərciplov,
• açukluk,
• exlet,
• mahtav,
• gojaman,
• çekki,
• AHI,
• Guruşha