tır
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
tär
[tä:r], at. Bir işi amala aşyrmak, berjaý etmek üçin ýol, usul, ugur, çäre. Men onuň tärini derrew taparyn.
Son arananlar:
- dukkaklamoq,
- şilep,
- degree,
- vibrant,
- leonid,
- matros,
- atrophy,
- ýolugyş,
- Ýöremek,
- gıcırdamak,
- dolaylı,
- süstlük,
- jygyrtmygyrt,
- yañalduruk,
- patriarchal,
- ehmal,
- çabucak,
- sariqlik,
- kabuk,
- governance,
- ukyply,
- tır