tuvramak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tuvramak

doğramak, dilmek. Et ~: et doğramak, gardoş ~: patates doğramak, gırcın ~: ekmek dilmek, kobustalanı tuvrap boşadım: lahanaları doğrayıp bitirdim.

Son arananlar:

• leykoz,
• Qiziqmoq,
• bigar,
• uurt,
• Ş,,
• uyuşdurma,
• mürzev,
• çoçut,
• ölgür,
• qənaətbəxş,
• ketmoq,
• Bənd,
• tölek,
• ümüt,
• cetmek,
• Janjal,
• cetkir,
• Boqim,
• buşug,
• Küni,
• ihtilom,
• tuvramak