tuu
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
tuu
ı. 1. sancak, bayrak; ötmöö tuu: geçici sancak; 2. tar. tuğ.
ıı, kısır, henüz doğurmamış olan; tuu bee: kısır, doğurmamış olan kısrak.
ııı, doğuş, doğum.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
tuu-
ıv, 1. doğurmak, doğmak, türemek; tuuyt (bazan tubat): doğuruyor; artık tuuğan: yüksek soylu, asil; cumurtka tuu-: yumurtlamak; ara tuu, bk. ara 3; tuuğan ene: öz anne; tuuğan cerim: doğduğum yer, vatanım; 2. tulu etmek (doğmak) (güneş, ay hakkında); başına kün tuudu: “başına güneş doğdu” (o daima muvaffak oluyor); başına kara gün tuudu: başına felaket geldi.