tutya

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

tutya

is. [ər.]
1. köhn. Kimyəvi maddə – sink.
2. məc. Mövhumatçıların müqəddəs saydıqları hər hansı bir şey. Xalq dalınca yüyürüşüb [mollanın] uzunqulağının ayaqlarının izindən torpaq götürüb tutya kimi evlərində saxlayırdılar. Ə.Haqverdiyev.

Son arananlar:

• camel,
• dubal,
• acımasız,
• ilxı,
• Avj,
• cımır,
• uç,
• qatarlanmaq,
• aceleci,
• rope,
• huu,
• Şans,
• üretmek,
• otlu,
• vakarlı,
• şılak,
• gürüldev,
• bilişmek,
• overblown,
• jigildon,
• havlu,
• tutya