tutaşı

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tutaşı

yakın, komşu; her zaman, daima, muttasıl, I, 423 bkz> tutçı, tutşı

Son arananlar:

• tersin,
• buruksu,
• kıpça,
• hindu,
• camia,
• vizier,
• dud,
• cəngəllik,
• shovel,
• pochcha,
• barturmak,
• bunkum,
• kalibr,
• mensimaslik,
• teret,
• Zannetmek,
• mençik,
• imirçimək,
• eshap,
• realistic,
• ildiz,
• tutaşı