tutaşı

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tutaşı

yakın, komşu; her zaman, daima, muttasıl, I, 423 bkz> tutçı, tutşı

Son arananlar:

• karalav,
• topuklu,
• rasional,
• tekinlik,
• torgun,
• aşnu,
• çalamçaş,
• ko`l,
• pishlaq,
• kasadlaşdırma,
• kadaş,
• çanakdaş,
• unahyr,
• Sarp,
• toytomosha,
• garamaklyk,
• Oğlak,
• Herhangi,
• didarlaşmak,
• seýil,
• Baykamak,
• tutaşı