tutawaç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tutawaç

[tutowa:ç], at. Bir enjamyň, guralyň el bilen tutar ýaly ýeri, tutgujy, tutalgasy, tutary. Azalyň oky ýerinde bolsa-da, tutawajy çykypdyr, demri poslapdyr (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• heykəl,
• cırlak,
• BAKMAK,
• KURU,
• sebepker,
• söget,
• kimsa,
• dedicate,
• otokrasi,
• shofang,
• nozik,
• kötörüñkü,
• sezdirmey,
• Garaguş,
• düşlem,
• koprik,
• ulalyş,
• señeç,
• tozgunçylyk,
• tilsimat,
• nusxa,
• tutawaç