turğuzuv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

turğuzuv

kaldırma, dikme, kabartma; çekme, dikme.

Son arananlar:

• trajectory,
• suvlanıv,
• keñes,
• sermaye,
• rate,
• alabuğa,
• kopik,
• ýyrşarmak,
• maç,
• gecəquşu,
• künö,
• sağrı,
• uykaştık,
• gowaça,
• sekiş,
• kesir,
• kəmsik,
• A,
• BERABER,
• töppeli,
• seyyad,
• turğuzuv