tunakı
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tunakı
soluk, mat, donuk, loş, alaca karanlık, bulanık, görgüsüz; kısık, ünsüz. ~ carık: loş aydınlık, ~ üy: loş ev, kün ~ boldu: alaca karanlık bastı, ~ avaz: kısık ses, ünsüz, ~ cer: loş yer, ~ adam: aydınlanmamış adam, karanlık adam, görgüsüz adam, ~ tavuşla: ünsüz harfler, ünsüzler, zıñırdavuk ~la: çınlayan ünsüzler, sañırav ~la: sağır ünsüzler, nazal ünsüzler, ~ bolmak: loş hale gelmek, bulanıklaşmak, donuklaşmak.
Son arananlar:
- bedbextlik,
- Qarz,
- şayla,
- siñ,
- guruldamak,
- chirqiramoq,
- Martit,
- attestation,
- sıkış,
- saba,
- stale,
- dawxan,
- faydalanuv,
- Yalqız,
- Tokmak,
- əgər,
- mylaýym,
- Bulaq,
- Qoshar,
- ekskavator,
- bavər,
- tunakı