tumalanmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tumalanmak

düşmek, yuvarlanmak, ölmek, yok olmak, sönmek, can vermek. Tumalanıp cerge cayıldı: yuvarlanıp yere yayıldı, kün körgen kartlarıbız tumalanıp baradıla: gün görmüş yaşlılarımız ölüp gidiyorlar, sürgünnü zorluğu bıla köp adamıbız tumalandı: sürgünün zoruyla çok insanımız can verdi, eski adetleribiz tumalanıp baradıla: eski adetlerimiz yok olup gidiyor.

Son arananlar:

• elimination,
• tükürmek,
• apraxia,
• yuvosh,
• tişə,
• ö,
• intuition,
• şəb,
• yurttaş,
• darts,
• oynaqlıq,
• cuvundurmak,
• kont,
• alumen,
• özlem,
• buldur,
• ürey,
• dégendek,
• AMAL,
• pashsha,
• suyagu,
• tumalanmak