tişə
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
tişə
is. [fars.]
1. Daş və s. üzərində naxış qazımaq üçün ucuiti alət; qələm.
2. Külüng. [Səfərin] cavanlıq vaxtında.. ağ sal daşlara vurduğu tişənin ahəngdar səsi gecə də qulağından getməzdi. Mir Cəlal.
Son arananlar:
- reaktiv,
- Lülə,
- jay,
- özük,
- kerkiç,
- peydahlamak,
- türpü,
- dayanacaq,
- steppe,
- durda,
- natsialnost,
- qurolyarog,
- pıçıldamaq,
- Tasdik,
- Gülünç,
- ədəb,
- magaryfçy,
- diplomat,
- arvadbazlıq,
- komposto,
- qeyt,
- tişə