towça

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

towça

[towço], at.1. Däridir seçmäniň üstünden peşeňe dykylýan keçe, mata we ş.m. zatlar. 2. Gäminiň jaýryklaryna dykylýan ýagly esgi we ş.m. zatlar. Gäminiň jaýryklary towça bilen dykyldy.3. Ýörite urgan üçin işilen ýüpüň bir dini, bir gaty.

Son arananlar:

• dal,
• heyifsilənmək,
• nagal,
• qoldiq,
• uigur,
• satisfaction,
• JAVOHİR,
• sümmül,
• Kabar,
• bərli-bəzəkli,
• kadife,
• buy,
• değnek,
• inciv,
• tugh,
• entitle,
• empower,
• cibişdan,
• zebra,
• dastur,
• atuu,
• towça