toplu
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
toplu
с. 1) туплы, үзенең (үзендә) тубы булган; 2) туплы, тупланган хәлдәге
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
toplu
Türkiye Türkçesi: toplu
Azerbaycan Türkçesi: toplu
Başkurt Türkçesi: bir urınğa tuplanğan kişilär
Kazak Türkçesi: toptalğan jıynalğan
Kırgız Türkçesi: toptū coğulğan
Özbek Türkçesi: toplängän yiğılgän
Tatar Türkçesi: bir urınğa tuplanğan kişilär
Türkmen Türkçesi: topar toplum
Uygur Türkçesi: toplanğan jiğilğan
Rusça: sobrannıy (v odnom meste)
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
toplu
I. sif. Topu olan, toplarla silahlanmış. Qoşunun toplu hissələri.
II.
1. is. Bir yerə yığılmış adamlar; dəstə, yığın. Uşaq toplusu. – Gövhər birdən adam toplusunu gördü, diksindi, bərkdən bir qıy çəkdi. Ə.Vəliyev.
2. sif. qram. Bir tam kimi başa düşülən şeylərin, adamların və s.-nin məcmusunu ifadə edən; ismi-cəm. “Xalq” sözü toplu isimdir.
3. Məcmuə. “Qobustan” toplusu.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
toplu
yığcam, kip, sıx
{birleşik, aralıksız, sık}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
toplu
toplu, yığın