toplama
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
toplama
[Köken: Uydurukça] (matematik) Koşu
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
toplama
Türkiye Türkçesi: toplama
Azerbaycan Türkçesi: toplama
Başkurt Türkçesi: kuşıv
Kazak Türkçesi: kosuv
Kırgız Türkçesi: koşū
Özbek Türkçesi: koşuv
Tatar Türkçesi: kuşu
Türkmen Türkçesi: goşmak
Uygur Türkçesi: koşuş
Rusça: slojeniye
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
toplama
1. “Toplamaq”dan f.is.
2. bax. üstəgəl. Toplama və çıxma. – Say prosesində təbii olaraq ilk dəfə toplama əməli yaranmışdır. Z.Xəlilov.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
toplama
I. yığma, dərmə
{yığma, derme}
II. cəmləmə, artırma
{çoğaltma, artırma}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
toplama
toplama
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
toplama
[toplomo], iş ady. Toplamak ýagdaýy.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
toplama
takım; tekmil, tam, komple. Toplama kerekle: takım aletler, gürbeci kerekleni toplamaları: demirci alet takımları; Halimatnı çığarmalarını ~sı: Halimat’ın eserlerinin tamamı, Halimat’ın bütün eserleri, Kaysınnı nazmularını ~sı: Kaysın’ın bütün şiirleri.