topar

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

topar

[topor], at. 1. Adamlaryň bir ýere jemlenen üýşmegi, toplumy. Kärendeçilikde ýaş össürimleriň uly topary işleýär. 2. Bir maksat üçin, bir kär, iş boýunça toplanan adamlaryň jemi.
 ‣ Topar tutmak topar bolup birleşmek, bir topara üýşmek, jemlenmek. Olar topar tutup, tirkeşip ugradylar.

Son arananlar:

• yuyulmaq,
• hantal,
• tiis,
• şapşak,
• eyalet,
• bılaa,
• jant,
• devretmek,
• UNA,
• aç,
• istiqamət,
• xüruc,
• goltuklamak,
• nisan,
• ferromagnetic,
• Radikal,
• sütdişi,
• Republic,
• Clearing,
• noh,
• enfarktüs,
• topar