tomurmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tomurmak

doğramak. Otun ~: odun doğramak, ek ~: et doğramak.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tomurmak

tomruk yapmak, kesmek·II, 85; III, 69 bkz> yamurmak, yemilrmek

Son arananlar:

• içil,
• demak,
• solcu,
• oguzlamak,
• adyal,
• taşın,
• tikinçatyn,
• aladasyz,
• badırat,
• filo,
• cockroach,
• qəflət,
• arşınmalçı,
• ashu,
• hazırlama,
• pilotka,
• komus,
• mrs,
• Gibbon,
• asosiy,
• arıq,
• tomurmak