tomurmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tomurmak

doğramak. Otun ~: odun doğramak, ek ~: et doğramak.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tomurmak

tomruk yapmak, kesmek·II, 85; III, 69 bkz> yamurmak, yemilrmek

Son arananlar:

• esla,
• dattikem,
• kaşak,
• Sahi,
• çaldırma,
• xaşxaş,
• seviye,
• çetrefilli,
• kegay,
• hissiyyatsız,
• Yavaş,
• hut,
• ceza,
• shappatilamoq,
• vent,
• mayrık,
• jiyak,
• Müraciət,
• salğar,
• serek,
• qoşalamaq,
• tomurmak