tolmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tolmak
1. Dolmak. Cıkkır bışlak bıla tolğandı: fıçı peynirle dolmuş, bek ~: çok dolmak, çelek bek toldu: kova çok doldu, tolup boşamak: dolup bitmek, sütden ~: sütten dolmak, sabanña hans tolğandı: tarlaya ot dolmuş, anı on cılı tolğandı: o on yaşını doldurdu, cüregim kuvançdan toldu: kalbim sevinçle doldu; 2. Yerine gelmek, gerçekleşmek. Muratım toldu: arzum yerine geldi, iş begimdeça tolurğa kerekdi: iş sözleşmedeki gibi gerçekleşmek zorunda.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
tolmak
811-010^I, 431
Son arananlar:
- İNANÇ,
- açıklanmak,
- burbot,
- türlüg,
- aliman,
- impressionist,
- buljar,
- beý,
- niqtalamoq,
- məhal,
- inkas,
- ruhlandyrmak,
- bursar,
- seke,
- order,
- qassab,
- Tyre,
- piraq,
- burunki,
- yingnaghuch,
- dümbül,
- tolmak