burunki

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

burunki

1. Antik
2. Antik

Son arananlar:

• Bı,,
• DOĞAL,
• partladılma,
• bitemek,
• cortduruv,
• qovushoqlik,
• kolaylık,
• Direksiyon,
• Asma,
• ma�a,
• balkh,
• ötkünmek,
• əhəd,
• qatnashmoq,
• mıstılık,
• kakaar.,
• permeable,
• addımlama,
• sinil,
• kelgensi,
• ötünmek,
• burunki