tokımak

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tokımak

(insan) dövmek, (demir) dövmek, vurmak, çarpmak; dokumak; dokunmak; götürmek ve batirmak· I, 12. 21; III, 268

tokmak, çamaşır tokmaêı·III, 177

Son arananlar:

• Eytmek,
• kıyanatçı,
• davlatmand,
• ütmək,
• qığıldamaq,
• beziler,
• hissiyat,
• Spacing,
• çatlak,
• yashliq,
• balkh,
• ince,
• panjur,
• tedavül,
• iraq,
• tarifiy,
• kasıbfəndi,
• cövlan,
• Tahin,
• çıtlamak,
• kımbat,
• tokımak