tokımak

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tokımak

(insan) dövmek, (demir) dövmek, vurmak, çarpmak; dokumak; dokunmak; götürmek ve batirmak· I, 12. 21; III, 268

tokmak, çamaşır tokmaêı·III, 177

Son arananlar:

• göwher,
• müttefik,
• prorab,
• antropometrik,
• baylam,
• truss,
• çigan,
• Pirinç,
• Diri,
• belila,
• pyýala,
• montaj,
• breach,
• bayaqdan,
• mırışkı,
• qurama,
• kortundu,
• alımlı,
• coil,
• değin,
• boşav,
• tokımak