ocak
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
ocak
[Köken: Uydurukça] (ay) Birinci ay
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ocak
I и. 1) учак, мич; 2) гаилә учагы, йорт, гаилә; 3) чыккан урын, чыганак, үзәк; 4) рудник; 5) берәр төрле авыруны нәселдән нәселгә дәвалау белән шөгыльләнүче гаилә; 6) түтәл; hıyar ocağı кыяр түтәле
ocakII и. гыйнвар
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
ocak
1. Aile
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ocak
Türkiye Türkçesi: ocak
Azerbaycan Türkçesi: ocag
Başkurt Türkçesi: usak
Kazak Türkçesi: oşak şaŋırak üy
Kırgız Türkçesi: oçok
Özbek Türkçesi: oçàk
Tatar Türkçesi: uçak
Türkmen Türkçesi: öcak
Uygur Türkçesi: oçak
Rusça: oçag
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ocak
Türkiye Türkçesi: ocak
Azerbaycan Türkçesi: yanvar
Başkurt Türkçesi: ğinuar yanvar'
Kazak Türkçesi: kaŋtar
Kırgız Türkçesi: üçtün ayı canıbar
Özbek Türkçesi: yänvär
Tatar Türkçesi: ğinuar yanvar'
Türkmen Türkçesi: yanvar
Uygur Türkçesi: yanvar birinçi ay
Rusça: yanvar'
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ocak
ocak, baca. ~ arivlavçu: baca temizleyici, ~dan tüşgen kurumça: bacadan düşen kurum gibi, suvuk tüşüb ocakla tütünley başlağandıla: soğuk düşüp bacalar tütmeye başladı, ~ allına olturub cılına tura edile: ocağın önüne oturup ısınıyorlardı, ~ğa otun salığız: ocağa odun koyunuz.