togmak

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

togmak

doğmak, meydana çıkmak, belirmek; yükselmek, havalanmak, gö ğe ağmak· I, 65, 96, 301, 332, 340, 429, 456;II, 14, 80, 128; III, 183,194, 247, 282, 333, 378 § kün togs ıg dogu·I, 463

Son arananlar:

• şomu,
• meşguliyet,
• hal,
• tarqoq,
• demirçilik,
• sumak,
• nağıl,
• buxsum,
• çoğunluk,
• dəlixana,
• propeller,
• göwremek,
• kuduk,
• urban,
• üñüs,
• işigaýdan,
• serge,
• darıxmaq,
• Ariq,
• yazılmak,
• merdikar,
• togmak