tişli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tişli

dişli, dişli alet, dişleri olan. ~ tomurav: dişli merdane, ~ çekiç: dişli çekiç, motornu ~leri: motorun dişlileri, ~ tavuş: dişli sesi.

Son arananlar:

• inirinir,
• vurulmak,
• tutturmaq,
• astronomer,
• keşmekeş,
• ılıştırmak,
• trample,
• Mide,
• sammit,
• ulıgu,
• keçə,
• çürtmek,
• Piltakach,
• Fahişe,
• layiq,
• Uzun,
• ter,
• kinoustanovka,
• oturan,
• Mahya,
• relikt,
• tişli