kılay

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kılay-

bir parça dışarıya çıkık durmak, sarkmak; bir parça gözükmek; ay kılayıp çığıp kele atat: ay henüz doğmaya başladı; tañ kılaydı: şafak söktü; tañ kılayıp atkanda: şafak sökerken; asmanda kılayğan bulut cok: en ufak bulut bile yok.

Son arananlar:

• atılgan,
• kölçük,
• Turmak,
• yıl,
• adres,
• tür,
• kahve,
• élik,
• meşhur,
• filankəs,
• gerçekten,
• hud'a,
• ötlülük,
• alkym,
• sähet,
• dolmaç,
• kinlikinli,
• aparılmaq,
• ildurmaq,
• abunə,
• massiv,
• kılay