tiyiş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tiyiş

I, lâzım; zarurî; berüü tiyiş: vermek lâzım; baruu tiyiş: gitmek lâzım; tiyişbiz : mecburuz. Bize lâzımdır.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tiyiş-

II. müş. tiy-‘ den.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tiyiş

isabet, isabetlilik. Oknu ~i igidi: okun isabeti iyidir.

Son arananlar:

• urbanity,
• urdurmak,
• regional,
• köne,
• tarikat,
• Hazırlamak,
• kötü,
• nemlendirici,
• hazır,
• daray,
• öküş,
• deyinmək,
• Saklanmak,
• maarifçilik,
• uymak,
• eytmek,
• foh,
• erka,
• tupka,
• kadat,
• Rey,
• tiyiş