teñtuş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

teñtuş

1. denk, müsavi; 2. yaşıt, çocukluk arkadaşı.

Son arananlar:

• sleight,
• orostopolluk,
• tirmençi,
• mevzi,
• İzde,
• alap,
• ıştap,
• bedgüman,
• çokanlamlı,
• ekspluatator,
• suluw,
• Store,
• tutum,
• yuvarlama,
• abdar,
• taut,
• geleğen,
• suiti,
• gözeg,
• Dürüst,
• muzda,
• teñtuş