teñiş
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
teñiş
1.Yaşıt, akran. ala ~dile: onlar yaşıttır, ~leri bıla oynaydı: akranı ile oynuyor; 2. Denk, eşit, müsavi, aynı anda. Ekisini da boyları ~di: ikisinin de boyları eşit, cipni ~ kökürekledile: ipi aynı anda göğüslediler; 3. Denklem. Eki belgisizi bolğan ~: iki bilinmeyenli denklem.