terk
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
terk
и. калдыру; кире кагу □ terk etmek калдыру, кире кагу
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
terk
: terk etmek (eýlemek) ýüz döndermek, el çekmek, taşlamak. Ölinçä terk etme haýry-yhsanyň (Magtymguly). Men niçik terk eýleýin Mahym güli- ruhsarymy (“Zöhre – Tahyr”).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
terk
a. Terk. Terk qilmaq – Vazgeçmek. Terki dunya qilmaq – Dünyadan vazgeçmek.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
terk
1.Çabuk, süratli, hızlı, acele, hemen. Ol ızına ~ kayıtdı: o geriye çabuk döndü, ~ bol: acele et, ~ oğuna: çabucak, hemencecik, ~ oğuna cetdile: çabucak yetiştiler, ~ ~ kelip ketedi: çabuk çabuk gelip gidiyor; 2. Çok derin, uçurum. Teren boldu ~ boldu: derin oldu, uçurum oldu.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
terk
tez, çabuk,I, 350, 441 bkz> terkin