tep
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
tep
I, te hecesiyle başlıyan kelimelere takviye için katılır; tep-tegerek: yuşyuvarlak; teptegiz: dümdüz.
II, ( gerundifi teep’ tir ) tepmek. çifte atmak. ayakla vurmak; ayakla dürtmek; muz tep- : buz üzerinde kaymak (demiryakla, yani paten ile yahut düzce ayakla) ; kandıñ tepkeni: nabız tepmesi; selkinçek tep- : salıncakta sallanmak.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
tep
I. Tep-teng – Denk.
II. Tep tartmaq – Biraz korkmak, çekinmek.
Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)
tep-
v. to kick