ornamak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ornamak

[ornomok], işl. 1. Bir ýerde ýer almak, orun almak, ýerleşmek. 2. Bir ýerde berkemek, kök urup gitmek. 3. göç.m. Täsir etmek, degmek, ýetmek; siňmek. Ak köýnegine gök syrkynyň reňki ornapdyr (B. Annageldiýew). Ajaýyp manyly ajaýyp sözler, Süňňüňe şeýle bir ornaýar başdan (K. Gurbannepesow).

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

ornamak

yerleşmek, yer tutmak, yer edinmek; (güneş) batmak, kaybolmak.I, 288

Son arananlar:

• arqa,
• qaqaqlamoq,
• xidmət,
• çuuru,
• sımsımrak,
• merte,
• Çengel,
• mertem,
• karə,
• əməkdar,
• ÇORBA,
• özleştirmek,
• barq,
• abjir,
• karabaş,
• biricik,
• cetele,
• şamaşaýyrdy,
• caap,
• tayoo,
• bilgeşleýin,
• ornamak