ornamak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ornamak

[ornomok], işl. 1. Bir ýerde ýer almak, orun almak, ýerleşmek. 2. Bir ýerde berkemek, kök urup gitmek. 3. göç.m. Täsir etmek, degmek, ýetmek; siňmek. Ak köýnegine gök syrkynyň reňki ornapdyr (B. Annageldiýew). Ajaýyp manyly ajaýyp sözler, Süňňüňe şeýle bir ornaýar başdan (K. Gurbannepesow).

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

ornamak

yerleşmek, yer tutmak, yer edinmek; (güneş) batmak, kaybolmak.I, 288

Son arananlar:

• gybyrgybyr,
• boorsok,
• belimien,
• federal,
• çalmaç,
• Qarz,
• koroolu,
• Təzə,
• alışdırma,
• flabby,
• Mayka,
• luminous,
• turaq,
• yəsir,
• jin,
• ravakravak,
• gramer,
• dartılı,
• faqir,
• Kızı,
• Fossa,
• ornamak