karabaş

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

karabaş

и. 1) монах, кара бүрек; 2) аскет, дәрвиш

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

karabaş

gerdek gecesi gelinle birlikte gönderilen hizmetçi kad ın, sağdıç kadın; köle ve cariyelere verilen adlardandır· "kara baş" anlamınadır.I, 150; III, 222

Son arananlar:

• çökmek,
• iflic,
• omarmoq,
• çölemek,
• darbaza,
• çöldö,
• vint,
• tr,
• aşama,
• rabb,
• gürgür,
• çägelik,
• ayza,
• Editör,
• qabaqcıl,
• şirket,
• çümmek,
• inhisar,
• Mayılmak,
• çüý,
• Okun,
• karabaş