karabaş

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

karabaş

и. 1) монах, кара бүрек; 2) аскет, дәрвиш

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

karabaş

gerdek gecesi gelinle birlikte gönderilen hizmetçi kad ın, sağdıç kadın; köle ve cariyelere verilen adlardandır· "kara baş" anlamınadır.I, 150; III, 222

Son arananlar:

• arabaçılıq,
• kanifol,
• teti,
• İmdi,
• rung,
• küy,
• oprı,
• low,
• Ösümlü,
• falaj,
• onarım,
• Balo,
• güvenli,
• sülmüräbermek,
• doydu,
• xush,
• təqvim,
• asla,
• yayıcı,
• wit,
• teenage,
• karabaş