tegme

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tegme

değme, her, her bir, türlü türlü·I, 157, 241, 296, 433, 434, 437, 523;II, 156, 285; III, 26 tegmek değmek, dokunmak, ermek, erişmek, varmak, yakalamak, dü;mek; hücum etmek· I, 48, 104, 167, 319, 363, 375, 410, 429, 471, 472, 522;II,19, 20,91 ,129;III,44,4

Son arananlar:

• mertebe,
• büte,
• karamel,
• Oğuz,
• barçın,
• concordance,
• inelge,
• kedik,
• nakışçı,
• Edebiyat,
• keýerme,
• karamet,
• haklılık,
• vəd,
• pazarlık,
• ülike,
• outcome,
• tawka,
• karamsar,
• maç,
• añçı,
• tegme