tağıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tağıv

bağlama, asma, takma, refakatine alma.

Son arananlar:

• hakkında,
• dəmbədəm,
• toqishmoq,
• səbəblilik,
• babasylly,
• Orul,
• tamli,
• iheñe,
• eşşəkbiyanı,
• tuğ,
• aktif,
• Qüsurlu,
• sezinlemek,
• müqəddərat,
• uçunmaq,
• kışın,
• tüzö,
• cöö,
• nəqərat,
• gabdeş,
• hövsələmə,
• tağıv