tawuş

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tawuş

[ta:wuş], at. Ses, owaz. Tawuşy erem bilbili (Mollanepes). Garyndaşyň tawuşy garaňkyda belli (Nakyl).

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tawuş

duygu ve kımıldanma· I, 367 bkz> tavuş, tawış

Son arananlar:

• Yosh,
• adamça,
• Patavatsız,
• yosharmoq,
• ekmek,
• xazon,
• yayılgan,
• akuşerke,
• hasa,
• çert,
• chistonchi,
• puflamak,
• bərkimə,
• ştanga,
• cımıl,
• tirelmek,
• çey,
• specify,
• kombayn,
• tritiy,
• evre,
• tawuş