tawuş

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tawuş

[ta:wuş], at. Ses, owaz. Tawuşy erem bilbili (Mollanepes). Garyndaşyň tawuşy garaňkyda belli (Nakyl).

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tawuş

duygu ve kımıldanma· I, 367 bkz> tavuş, tawış

Son arananlar:

• sarmanaklaşmak,
• karabinyer,
• əsmək,
• pavyon,
• türült,
• attic,
• urkuy,
• adroit,
• əsmər,
• xosiyat,
• tuylak,
• Göndermek,
• sağrı,
• karañku,
• sadyk,
• Küç,
• əyirmək,
• acımasız,
• koñragu,
• initial,
• Adres,
• tawuş