tavusmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tavusmak

bitirmek, tüketmek, sona erdirmek, sonlandırmak. Ol miyik okuvnu tavusğandı: o yüksek tahsili bitirdi, atadan kalğın malın tavusdu: babadan kalan malını tüketti.

Son arananlar:

• pambıq,
• söküt,
• başbitin,
• kompilyasiya,
• söylem,
• bügünkü,
• Olağanüstü,
• ovurd,
• binagärlik,
• conversely,
• Karaal,
• ər,
• lovğa,
• Əmmə,
• sahna,
• çuňalmak,
• Hi,
• Lütfen,
• ehhe,
• tutalga,
• tenkidi,
• tavusmak