tavlu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tavlu

dağlı, dağda yaşayan, malkarlılara ruslar tarafından verilen isim. ~ cerle: dağlık yerler, ~ tişirıv: dağlı kadın, ~nu tegenesi tavda, gırcınlığı tüzde(d): dağlının hamur teknesi dağda, ekmeklik unu ovada (d).

Son arananlar:

• Həb,
• sewük,
• Merbut,
• sawaqdash,
• çamındı,
• nurdan,
• dep,
• dymmalyk,
• dilləşmək,
• gyjalatly,
• özgür,
• tüzöt,
• conclusive,
• qaynar,
• bäşlik,
• teýim,
• intriguing,
• könitmek,
• Doğun,
• saý,
• buzlanmak,
• tavlu