tarı
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
tarı-
(manaca) tarıl-; terisi tarıp ketken: derisi daralmış (çabuk kızıyor, çabuk sinirleniyor).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tarı
darı. ~ bürtük: darı tohumu, ~ elek: darı eleği, ~ kebeksiz bolmaz (as.): darı kepeksiz olmaz, tavuk tüşü ~ bürtük (d): tavuğun rüyası darı tanesi.