tarı

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tarı-

(manaca) tarıl-; terisi tarıp ketken: derisi daralmış (çabuk kızıyor, çabuk sinirleniyor).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tarı

darı. ~ bürtük: darı tohumu, ~ elek: darı eleği, ~ kebeksiz bolmaz (as.): darı kepeksiz olmaz, tavuk tüşü ~ bürtük (d): tavuğun rüyası darı tanesi.

Son arananlar:

• Meyit,
• Kollama,
• hany,
• tigil,
• humanity,
• aldatmak,
• datmak,
• coconut,
• bitt,
• Ölçüt,
• kaşay,
• informal,
• şifer,
• kəsir,
• g'o'ra,
• küstürmek,
• alemşümul,
• dikgi,
• miyala,
• azami,
• öñküçge,
• tarı