tarlav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tarlav

tarla, ekilip biçilen yer. Buday ~: buğday tarlası, biçen ~: otluk alan, çayırlık.

Son arananlar:

• sıñuk,
• karkuy,
• ımga,
• hərçənd,
• eşitgir,
• kuturuv,
• bemorlik,
• qargış,
• güzəm,
• güyüm,
• abed,
• takımdaş,
• Belemek,
• tırmanmak,
• evince,
• hələlik,
• quyishmoq,
• Just,
• bügül,
• tartıgçı,
• nazenin,
• tarlav