tarlav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tarlav

tarla, ekilip biçilen yer. Buday ~: buğday tarlası, biçen ~: otluk alan, çayırlık.

Son arananlar:

• Çek,
• gediş,
• lot,
• sarf,
• Yün,
• dayrı,
• parta,
• musiqiy,
• özleştirmek,
• min,
• kərçə,
• tèzik,
• Tikuvchi,
• buyurul,
• sazayi,
• Yerel,
• üstələmək,
• yedek,
• epithet,
• ýomakçy,
• varyox,
• tarlav