tarlav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tarlav

tarla, ekilip biçilen yer. Buday ~: buğday tarlası, biçen ~: otluk alan, çayırlık.

Son arananlar:

• konfet,
• temizlenmek,
• ürküşmə,
• biley,
• teran,
• Cari,
• undalma,
• otar,
• tırışış,
• sirkul,
• kıvanç,
• gabaş,
• sagmak,
• edgü,
• peyin,
• sulphate,
• ýarawsyzlyk,
• cakşı,
• mighildimaq,
• buyurt,
• öňünde,
• tarlav