Belemek

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

belemek

ф. 1) (бәби) биләү, биләүсәгә төрү; 2) буяу, пычрату

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

belemek

1) Kundaklamak, 2) Karıştırmak, bulaştırmak

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

belemek

koyun melemek· III, 206, 270

Son arananlar:

• səs–küy,
• torğo,
• mighildimaq,
• Savoy,
• showcase,
• teñden,
• böbür,
• despondent,
• kafi,
• sıralamak,
• apolet,
• vim,
• utangaçlık,
• yoki,
• zeka,
• tr,
• Tövbe,
• agıcı,
• Deniz,
• ury,
• UYMAK,
• Belemek