tapış

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

tapış

1. Çıkar, Menfaat

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tapış

iki kişinin işlerini birbirine tapşırması, vekilleşme, yekeleşme· I, 367

Son arananlar:

• məsud,
• Sahra,
• zing,
• piyade,
• qılma,
• Pilta,
• sutun,
• bərəlmək,
• turğuzmak,
• bolmuş,
• tağın,
• ko'rnamak,
• destructible,
• kaýyl,
• azğan,
• oer,
• muyuş,
• kapır,
• Miyiz,
• sıyırmaq,
• Bozbaş,
• tapış