tans

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tans

[tanys], at. 1. Sazly ýerine ýetirilýän sazlaşykly hereketlerden durýan sungat. Ýaşlar tans edýärler. 2. gepl.d. Köpçülikleýin tans edilýän ýer. Ol joralary bilen tansa gitdi.
 ‣ Tans edersiň "etmäbilseň etme, etmejek bolubam gör" diýen manyny berýär. Meniň diýenimi etmän tansam edersiň. Tans etmek tansy ýerine ýetirmek.

Son arananlar:

• calğanıv,
• haşarat,
• captain,
• Ötüş,
• türkolog,
• hekto,
• yanchmoq,
• keleş,
• sıldırım,
• jonatmoq,
• kürdünağırı,
• muhabere,
• istihlak,
• diaqram,
• duyu,
• tuurandı,
• coşmak,
• stunning,
• nisbatan,
• VEKİL,
• celbir,
• tans