tans

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tans

[tanys], at. 1. Sazly ýerine ýetirilýän sazlaşykly hereketlerden durýan sungat. Ýaşlar tans edýärler. 2. gepl.d. Köpçülikleýin tans edilýän ýer. Ol joralary bilen tansa gitdi.
 ‣ Tans edersiň "etmäbilseň etme, etmejek bolubam gör" diýen manyny berýär. Meniň diýenimi etmän tansam edersiň. Tans etmek tansy ýerine ýetirmek.

Son arananlar:

• etinasızlıq,
• Muska,
• yanbash,
• dombay,
• soraşmak,
• bedişli,
• rüşt,
• şorpa,
• karabay,
• qıldıq,
• kelebay,
• kızbay,
• kocabaşı,
• arzıt,
• konakbay,
• çokramak,
• kunbay,
• askerileşmek,
• irwi,
• Eşya,
• tuğbay,
• tans